loading...

پزشک خانواده

بازدید : 0
سه شنبه 25 ارديبهشت 1403 زمان : 13:31

دستگاه تناسلی زنان از اندام تناسلی خارجی و داخلی تشکیل شده است. اندام تناسلی داخلی شامل تخمدان ها (محل تولید تخمک ها)، لوله های فالوپ (محل عبور تخمک)، رحم (رحم) و واژن (محلی که رحم را به اندام تناسلی خارجی متصل می کند) است. اندام تناسلی خارجی شامل دهانه واژن و مجاری ادراری، کلیتوریس (ساختار لذت جنسی) و لابیاها، فلپ های پوستی است که تمام این ساختارها را می پوشاند.

جراحی پلاستیک واژن ممکن است یک جراحی زیبایی یا ترمیمی باشد که به اصلاح هرگونه ضعف ساختاری کانال واژن کمک می کند. انواع مختلفی از جراحی های پلاستیک واژن وجود دارد که ممکن است شامل سفت شدن یا باز شدن عضلات واژن پس از زایمان یا چرخش بافت های مجاور برای بازسازی قسمت های از دست رفته واژن به دلیل تغییر شکل مادرزادی باشد.

مراحل جراحی پلاستیک واژن

برخی از اقدامات انجام شده در جراحی های پلاستیکی واژن عبارتند از:

  • جوانسازی واژن: این یک جراحی زیبایی است که شامل ترمیم ظاهر و عملکرد واژن پس از زایمان می شود که طی آن عضلات و بافت های واژن کشیده می شوند. این روش شامل سفت کردن عضلات داخلی و خارجی واژن برای افزایش قدرت و کنترل آنها (واژینوپلاستی) و تغییر ظاهر لابیا (لابیاپلاستی) است.
  • لابیاپلاستی: این یک عمل جراحی زیبایی است که شامل تغییر شکل و اندازه لابیا می شود. این روش ممکن است در زنانی که با لابیای نامنظم متولد شده اند یا با زایمان یا افزایش سن دچار بی نظمی شده اند انجام شود.
  • واژینوپلاستی: در این جراحی پوشش اضافی واژن برداشته می‌شود و بافت‌های اطراف واژن سفت می‌شوند تا آن را به اندازه اصلی بازگردانند. واژن و بافت های اطراف ممکن است در طول بارداری منبسط شده باشند و به قطر طبیعی قبل از بارداری برنگردند.
  • هایمنوپلاستی: این جراحی عمدتاً برای مسائل فرهنگی و مذهبی انجام می شود. این جراحی شامل بازگرداندن پرده بکارت (پوست نازکی که دهانه واژن را می پوشاند) با اتصال 2 لبه پاره شده در اثر مقاربت یا هر پارگی تصادفی دیگری است.
  • تقویت لابیا ماژورا: این روش برای پف کردن لابیا با تزریق چربی از قسمت دیگری از بدن به لابیا انجام می شود تا چین و چروک ها کشیده شوند. این روش ممکن است شامل خطراتی مانند عفونت یا رد پیوند چربی باشد.
  • لیپوپلاستی ولو: این روش برای برداشتن چربی اضافی از فرج با استفاده از لیپوساکشن نشان داده شده است. این کمک می کند که فرج کمتر برجسته به نظر برسد. خطرات اصلی ممکن است بیش از حد یا کمتر از ساکشن چربی و عفونت باشد.
  • تقویت نقطه جی: نقطه جی یک نقطه بسیار اروژن در واژن است که با تحریک بزرگ می شود. این روش برای افزایش لذت جنسی زنان با افزایش اندازه نقطه جی با تزریق موادی مانند کلاژن انجام می شود. با این حال، این درمان موقتی است و اثر آن تا چند ماه باقی می ماند و پس از آن باید این روند تکرار شود.
  • کاهش هود کلیتورال (هودکتومی): این روش برای افزایش تحریک و افزایش لذت جنسی زنان انجام می شود. این روش شامل کوچک کردن پوست روی هود (سر) کلیتوریس و در نتیجه افزایش لذت جنسی است.

علاوه بر این جراحی‌ها، جراحی پلاستیک واژن ممکن است شامل جراحی‌های مهم پزشکی مانند ترمیم بریدگی ناحیه تناسلی زنان، درمان هیپرتروفی لبی (بزرگ شدن لابیا)، تحریک مزمن و تولید بیش از حد هورمون‌های مردانه توسط تخمدان‌های زنانه باشد.

ظاهر زنان در ناحیه واژن ممکن است تأثیر زیادی بر زندگی آنها از نظر عزت نفس و زندگی جنسی داشته باشد. این جراحی ها ممکن است به بازگرداندن عزت نفس و ابداع مجدد زندگی زنان کمک کند.

بازدید : 15
يکشنبه 23 ارديبهشت 1403 زمان : 10:36


واژینوپلاستی (همچنین به عنوان کولپورافی خلفی شناخته می شود) روشی است که برای سفت کردن واژن طراحی شده است. یک جایگزین، سفت کردن غیرتهاجمی واژن از طریق گرم کردن بافت‌ها با امواج رادیویی فرکانس یا لیزر است. بیمارانی که سستی قابل توجهی دارند ممکن است سودی از این درمان ها نداشته باشند و ممکن است کاندیدهای بهتری برای سفت کردن جراحی با واژینوپلاستی باشند.

دلایلی که بیماران تمایل به انجام واژینوپلاستی دارند
پس از زایمان، زنان ممکن است از شلی واژن شکایت کنند که ناشی از کشیدگی بافت ها و جدا شدن عضلات است، گاهی اوقات تا حدی که تامپون می افتد و این کمبود تن می تواند به اختلال عملکرد جنسی کمک کند.

واژینوپلاستی چه کاری انجام می دهد؟
واژینوپلاستی ماهیچه های جدا شده را به هم نزدیک می کند و پوست مخاط اضافی از قسمت پشت واژن برداشته می شود. پوست خارجی را نیز می توان برای ظاهری زیباتر برداشت.

بیهوشی برای واژینوپلاستی
در حالی که واژینوپلاستی را می توان با بی حسی موضعی انجام داد، بسیاری از افراد ترجیح می دهند آن را تحت بیهوشی عمومی انجام دهند.

آماده شدن برای واژینوپلاستی
از بیماران خواسته می شود که قبل از جراحی، آماده سازی روده را انجام دهند.

روش واژینوپلاستی
پس از تعیین مقدار سفت کردن، یک گوه به شکل پای مشخص می شود تا پوست اضافی را که باید از داخل واژن برداشته شود، مشخص می کند. در زیر پوست، بافت ها با بخیه های قوی سفت می شوند. هنگامی که کانال واژن سفت شد، پوست مخاطی بخیه زده می شود. اگر پوست بیرونی بیرون زده باشد، برای نتیجه زیبایی بیشتر می توان آن را کاهش داد.

خطرات واژینوپلاستی چیست؟
خطرات ناشی از واژینوپلاستی شامل عفونت، خونریزی، درد همراه با عوارض نادر است.

بهبودی پس از واژینوپلاستی
بیماران ممکن است یک تا دو هفته استراحت داشته باشند. آنها ممکن است در چند روز اول احساس درد عمیق کنند و برای هشت هفته هیچ استفاده از تامپون یا مقاربت وجود ندارد. بسته به میزان سفت کردن انجام شده، ممکن است به برخی از بیماران دستور داده شود که از دیلاتور استفاده کنند.

نتایج واژینوپلاستی چیست؟
این روش معمولاً منجر به تنگ‌تر شدن کانال واژن می‌شود که می‌تواند به افزایش رضایت جنسی کمک کند.

بازدید : 3
شنبه 22 ارديبهشت 1403 زمان : 13:56

بیماری دو قطبی یکی از بیماری‌های اعصاب و روان است که برای درمان آن باید به دکتر روانپزشک یا دکتر روانشناس مراجعه کنید. اگر این بیماری را به حال خود رها کنید، ممکن است عوارض آن شما را درگیر کند. همچنین درمان این بیماری می‌تواند کیفیت زندگی بیمار را چند برابر کند.

کمتر کسی را می‌‌بینید که اسم اختلال دو قطبی به گوش او نرسیده باشد. در‌عین‌حال افراد کمی درباره این اختلال روانی اطلاعات جامع و کاربردی دارند. اگر از کسی بپرسید که اختلال دوقطبی چیست، بدون شک به عباراتی چون «مودی بودن»، “افسردگی شیدایی”، «ثبات خلق نداشتن»، «افکار خودکشی داشتن»، «پر انرژی و کم انرژی بودن» و شرایط روانی و الگوهای رفتاری مشابه اشاره می‌کند.

به‌طور‌معمول کسانی که با این اختلال آشنایی اندکی دارند، از شنیدن نام آن دچار ترس می‌شوند. همچنین کسانی که علائم و نشانه‌های این اختلال روانی را در نزدیکان و آشنایان خود مشاهده می‌‌کنند، دچار اضطراب و وحشت می‌شوند. بنابراین توصیه می‌کنیم مطالب زیر را با دقت مطالعه کنید و با دید بازتر و ذهن آرام‌تر به این اختلال بپردازید.

در این مطلب از دکترتو با اختلال دو قطبی، علائم آن، علل ابتدا، مشکلات افراد مبتلا به دو قطبی و درمان دو قطبی و دیگر جنبه‌های این اختلال روانی آشنا می‌شویم. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

اختلال دو قطبی یا بایپولار چیست؟

بیماری دوقطبی چیست؟ اختلال دوقطبی (اختلال دو قطبی به انگلیسی Bipolar) یک اختلال روانی و یکی از


است که در گذشته به آن شیدایی افسردگی می‌گفتند. فردی که به این حالت روانی مبتلا باشد، حالات مختلفی از دوره‌های شیدایی و فرازهای احساسی (مانیا و‌ هایپومانیا) و دوره‌های افسردگی و نشیب‌های روانی (دپرسیون) را تجربه می‌کند.

هنگامی‌که شخصیت دوقطبی به علائم افسردگی دچار می‌شود، احساس ناراحتی و ناامیدی پیدا می‌کند. معمولا در این اپیزود، فرد نسبت به فعالیت‌های روتین روزمره اشتیاقی ندارد. او برای انجام فعالیت‌های جدید هم تمایلی نشان نمی‌دهد. هنگامی‌که مود و حالت روانی فرد به مانیا یا همان شیدایی تغییر می‌کند (و یا‌هایپومانیا که حالت خفیف‌تر مانیا است)، رفتارهایی پرانرژی از خود نشان‌می‌‌دهد. همچنین نسبت به بیشتر مسائل اطراف خود، اشتیاق بی‌اندازه و غیرعادی نشان‌می‌‌دهد.

البته می‌توان با یک برنامه درمانی مناسب و کاربردی، نشانه‌ها و علائم این اختلال را تخفیف داد و در ادامه بحران‌های تغییر حالات روانی را مدیریت کرد. در بیشتر موارد مبتلایان نسبت به درمان دارویی و سایکوتراپی به خوبی پاسخ می‌‌دهند و کیفیت زندگی آن‌ها به طور چشم‌گیری افزایش می‌‌یابد. این بیماری از انواع بیماری های روانی است و از آنجایی که درمان آن به‌تنهایی سخت است، توصیه می‌کنیم از مشاوره تلفنی اعصاب و روان که در سایت دکترتو فراهم‌شده استفاده کنید.

تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی چیست؟

تفاوت اختلال شخصیت مرزی و انواع اختلال دو قطبی این است که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی تمایل به تجربه شیدایی و افسردگی دارند، در حالی که افراد مبتلا به BPD درد عاطفی شدید و احساس پوچی، ناامیدی، خشم، ناامیدی و تنهایی را تجربه می‌کنند.

علائم اختلال دوقطبی کدامند؟

همان‌طور که می‌دانید هر بیماری و یا اختلال روانی علائم و نشانه‌های مختص به خود را دارد. برخی از نشانه های اختلال دو قطبی، جزو شکایات خود بیمار هستند. از طرفی برخی علایم اختلال دو قطبی هم توجه متخصص و یا اطرافیان بیمار را به خود جلب می‌‌کنند. در ادامه به نشانه‌های دوقطبی در حالت‌های مختلف روانی می‌‌پردازیم:

۱. علائم مانیا و هیپومانیا در یک فرد مبتلا به اختلال دوقطبی

مانیا یا شیدایی و هیپومانیا یا نیمه شیدایی دو فاز متفاوت با علائم نسبتا مشابه هستند. مانیا یا شیدایی نسبت به هیپومانیا حالت شدیدتری است و دارای علائم برجسته‌تری است. علائم اختلال افسردگی شیدایی سبب ایجاد مسائل و مشکلات جدی در زمینه کاری، تحصیلی، احساسی و روابط فرد می‌شود. مانیا می‌تواند سبب سوق دادن فرد به سمت روان‌پریشی شود و روان‌شناس را مجبور به بستری کردن بیمار در بیمارستان کند. بیماران در هر دو حالت مانیا و هیپومانیا حداقل ۳ مورد از علائم ذکر شده را دارند.

  • به شکل غیرقابل کنترلی شاد، پرانرژی و هیجان‌زده هستند.
  • فعالیت، انرژی و اضطراب آنها به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد.
  • دچار حالتی به نام یوفوریا می‌شوند که عبارت است از اعتماد به نفس بیش‌از‌حد و احساس خوبی داشتن.
  • احساس نیاز به خواب نمی‌کنند و دچار کم‌خوابی می‌شوند.
  • به طرز عجیبی پرحرف می‌شوند.
  • افکار مغشوش و پراکنده بسیاری دارند و ایده‌های بسیاری در سر آنها می‌‌گذرد.
  • نمی‌توانند به خوبی تمرکز کنند و دچار حواس‌پرتی می‌شوند.
  • نمی‌توانند به خوبی و عاقلانه تصمیم‌گیری کنند. به‌عنوان مثال، سرمایه‌گذاری‌های اشتباه و نادرست می‌‌کنند و یا ولخرجی‌های بی‌دلیل انجام می‌‌دهند. همچنین تصمیمات پرخطر در حیطه ارتباطات جنسی خود می‌گیرند.

۲. حالت افسردگی شدید در یک فرد با اختلال دوقطبی (افسردگی دو قطبی)

اپیزود دیپرشن ماژور یا افسردگی شدید به اندازه‌ای قوی و طوفانی است که می‌تواند در فعالیت‌های روزانه فرد اختلال ایجاد کند و کار، تحصیل و روابط او را تحت تاثیر قرار دهد. البته که انواع افسردگی متفاوت هستند. این حالت معمولاً شامل ۵ مورد و یا بیشتر از علائم زیر است:

  • مود و حالت افسرده داشتن که شامل غمگین بودن، ناامید بودن، احساس پوچی و بغض داشتن است. این حالات در کودکان معمولا به شکل تحریک‌پذیر‌بودن و حساسیت شدید خود را نشان می‌‌دهد.
  • بی‌تمایل بودن نسبت به همه یا اکثر فعالیت‌ها و نداشتن اشتیاق
  • کاهش وزن قابل توجه یا افزایش وزن علی‌رغم رژیم غذایی. کاهش وزن در کودکان می‌تواند خود را به شکل عدم مطابقت با الگوی افزایش وزن نشان‌دهد.
  • خوابیدن بیش از اندازه و یا بی‌خوابی (اینسامنیا)
  • بی‌قراری یا آهستگی در انجام کارها
  • خستگی مفرط و یا نداشتن انرژی برای انجام کارها و فعالیت‌های معمول
  • احساس بی‌ارزش بودن و یا عذاب وجدان شدید
  • عدم تمرکز و کاهش توانایی تفکر و اختلال در تصمیم‌گیری
  • افکار خودکشی و یا حتی اقدام به خودکشی.

سایر ویژگی‌هایی که یک فرد مبتلا به اختلال دو قطبی ممکن است داشته‌باشد، شامل اضطراب و استرس، مالیخولیا و یا روان‌پریشی نیست. زمان ظهور علائم می‌تواند مختلط و یا آنی باشد. تغییر حالات می‌توانند در زمان حاملگی و یا با تغییر فصول سال رخ دهند.

۳. تفاوت علائم اختلال دوقطبی در مردان و زنان

اختلال دوقطبی در مردان و زنان تقریبا به یک اندازه مشاهده می‌شود. هرچند نشانه‌های شاخص در بیماران با جنسیت متفاوت، می‌تواند مختلف باشد. در بیشتر موارد زنان و مردان با تشخیص دوقطبی ممکن است موارد زیر را نشان دهند:

اختلال دوقطبی در زنان اختلال دوقطبی در مردان
دیرتر و در سنین بالاتری مانند دهه سوم و چهارم زندگی تشخیص داده‌شوند. معمولا زودتر از زنان تشخیص داده‌می‌شوند. حتی در سنین نوجوانی هم امکان تشخیص آن وجود دارد.
حالت‌های خفیف‌تری از مانیا را نشان دهند. دارای حالات شدید شیدایی یا افسردگی دو قطبی هستند.
بیشتر حالات افسردگی را تجربه کنند. افکار خودکشی در مردان بیشتر بروز می‌کند.
سیکل‌های تند و سریع از تغییر حالت را از خود بروز دهند. مثلا در یک سال، ۴ بار یا بیشتر حالات مانیا و افسردگی را تجربه کنند. سیکل‌های بیماری بای پولار ثابت و متغیری دارند.
بیماری‌ها و اختلالات همراه دیگری را هم داشته‌باشند. این موارد می‌توانند شامل میگرن، پرکاری یا کم‌کاری تیروئید، چاقی، اختلالات اضطرابی و تحریک پذیری باشند. در اپیزودهای مانیا رفتارهای پرخطر بیشتری از خود نشان می‌‌دهند.
مصرف الکل در آن‌ها بیشتر است. معمولا سوء‌مصرف مواد دارند.
تفاوت‌های بیماری افسردگی شیدایی در مردان و زنان

زنانی که دارای این اختلال هستند ممکن است دچار برگشت‌های مکرر حالات شوند و این به دلیل بالا و پایین شدن هورمون‌های آنان طی قاعدگی و همچنین یائسگی است. اختلال دوقطبی در زنان پیچیدگی‌های بیشتری نسبت به مردان دارد. مردانی که به دوقطبی مبتلا می‌شوند، معمولا کمتر از زنان به دنبال درمان این اختلال می‌روند و احتمال خودکشی در آن‌ها بالاتر است.

بازدید : 25
يکشنبه 9 ارديبهشت 1403 زمان : 13:52

روانپزشکان پزشکان دارای مجوز هستند که بیماری هایی را که بر سلامت روان آنها تأثیر می گذارد، تشخیص داده و درمان می کنند. آنها برای ارائه بهترین مراقبت و درمان برای اختلالات روانی آموزش دیده اند. آنها آموزش های زیادی را پشت سر می گذارند و فقط با اختلالات روانی خاص کار می کنند، به همین دلیل در کاری که انجام می دهند خوب هستند. علاوه بر این، آنها همچنین دارای مهارت های ارتباطی و هوش هیجانی خوبی هستند تا بتوانند بیماران خود را با احترام تشخیص دهند و با آنها رفتار کنند.

بسیاری از مردم مشکلات سلامت روانی را تجربه می کنند که ممکن است به طور موثر درمان شوند. برخی از داروها، مانند داروهای ضد افسردگی، برای شرایط موقتی که با گذشت زمان خود به خود از بین می روند، مناسب تر هستند. مشاوره و درمان ممکن است در برخی موارد گزینه های بهتری باشند.

اگر نمی دانید که یک روانپزشک چه می کند، در صفحه درستی هستید. ما به شما کمک خواهیم کرد تا آن را با جزئیات درک کنید!

روانپزشک چه می کند؟

روانپزشکان متخصص در زمینه سلامت روان هستند و با اختلالاتی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی و سوء مصرف مواد سروکار دارند. بر خلاف متخصصان مغز و اعصاب یا جراحان مغز و اعصاب، روانشناسان در بیماری های ارگانیک یا ساختاری که اتفاقاً مغز را درگیر می کنند، متخصص نیستند. با این حال، داشتن یکی از این اختلالات گاهی اوقات می تواند منجر به علائم روانپزشکی یا تغییرات روانی شود. این بدان معنی است که شما ممکن است نیاز به تشخیص افتراقی داشته باشید و درمان مناسب را اعمال کنید.

روانپزشکی یک رشته پیچیده و همیشه در حال تغییر است. بسته به اینکه بیمار شما چگونه به درمان یا دارو پاسخ می دهد، ممکن است برای بهبودی به بیش از یک رژیم درمانی نیاز داشته باشد.

همانطور که همه ما می دانیم، زمانی که بیماران از حمایت عاطفی، روانی و اجتماعی مناسب برخوردار شوند، می توانند بهبود یافته و دوباره با جهان ارتباط برقرار کنند. آنها همچنین روی کاهش دوز دارو کار می کنند، بنابراین می توانید قرص را فقط در صورت نیاز به جای چندین بار در روز مصرف کنید. اگر علائم ادامه یابد، یک استراتژی درمانی جدید ضروری خواهد بود. توصیه هایی برای درمان های جایگزین نیز باید در چنین مواردی توضیح داده شود.

انواع روانپزشکان

معمولاً روانپزشکان روی یک حوزه تخصصی تمرکز می کنند. بنابراین، اینها به انواع مختلفی تقسیم می شوند. اینها هستند:

  • روانپزشکی کودکان و نوجوانان
  • روانپزشکی اعتیاد
  • روانپزشکی بزرگسالان جوان
  • روانپزشکی پری ناتال به مسائل مربوط به سلامت روان در دوران بارداری و سال اول پس از تولد اشاره دارد.
  • روانپزشکی سالمندان تخصصی است که بر نگرانی های سلامت روانی و جسمی افراد بالای 60 سال تمرکز دارد.
  • روانشناسی قانونی یک حوزه تخصصی در روانشناسی است که هدف آن توجه به قانون و نیازهای افرادی است که در زندگی روزمره خود با مسائل مربوط به سلامت روان سروکار دارند.

محل کار روانپزشک چگونه است؟

روانپزشکان عمدتاً در بیمارستان ها، کلینیک های روانپزشکی یا سایر موسسات کار می کنند. آنها همچنین ممکن است در دفاتر پزشکی خصوصی، زندان ها یا سایر مراکز اصلاحی کار کنند.

واحدهای مراقبت اولیه و بخش‌های اورژانس معمولاً روان‌پزشک ندارند، زیرا اختلالات روانی معمولاً اورژانسی محسوب نمی‌شوند، اگرچه اگر به اندازه کافی شدید باشند، ممکن است تغییر کند.

تفاوت بین روانشناس و روانپزشک چیست؟

این دو حرفه در هسته خود بسیار شبیه هستند اما در سطح تخصصی متفاوت هستند. روانشناسان مشتریان مختلفی دارند، در حالی که روانپزشکان طیف محدودتری دارند. تفاوت اصلی بین این دو حرفه این است که روانپزشکان بیشتر داروها را برای بیماران خود تجویز می کنند.

روانشناسان متخصصان سلامت روان هستند که رشد شخصیت، الگوهای رفتاری و سایر فرآیندهای شناختی را مطالعه می کنند. روانپزشکان پزشکانی هستند که واجد شرایط تشخیص و درمان اختلالات سلامت روان با دارو هستند. روانپزشکان دارو تجویز می کنند، در حالی که روانشناسان معمولاً این کار را نمی کنند.

چرا باید به روانپزشک مراجعه کنید؟

شرم آور است که دسترسی به خدمات سلامت روان چیزی تلقی می شود که فقط کسانی که بیماری های روانی دارند انجام می دهند. این درست نیست؛ افرادی که احساس استرس، اضطراب یا افسردگی و سایر اختلالات خلقی دارند ممکن است خود را به کمک حرفه ای بیابند. مراجعه به روانپزشک می تواند برای سلامت جسمی و روانی شما مفید باشد.

روانپزشکان را باید دروازه ای برای درمان بیماری های روانی و بهبود کیفیت زندگی دانست. آنها توصیه های پزشکی و درمان افسردگی، اختلالات خوردن، اضطراب و غیره را ارائه می دهند. روانپزشکان همچنین می توانند در صورت نیاز برای کمک به وضعیت بیمار دارو تجویز کنند.

چه زمانی به روانشناس مراجعه کنیم؟

زمانی که فرد احساس افسردگی می کند ممکن است به روانشناس مراجعه کند. جلسات درمانی اغلب بر درک علت افسردگی و نحوه درمان آن متمرکز است.

طبق تحقیقات، افراد باید در موارد زیر به روانشناس مراجعه کنند:

  • آنها از افسردگی شدید، حملات پانیک یا اختلالات اضطرابی رنج می برند.
  • آنها افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود را دارند.
  • اضطراب آنها باعث ایجاد مشکلاتی در روابط، مدرسه، کار یا سایر زمینه های مهم زندگی آنها می شود.
  • آنها در مدیریت خشم خود مشکل دارند و این بر روابط آنها با دیگران تأثیر می گذارد.

بازدید : 18
يکشنبه 9 ارديبهشت 1403 زمان : 12:08

جراحی هایمنوپلاستی باید توسط جراح پلاستیک یا متخصص زنان و زایمان و تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود . این روش با دسترسی به مخاط دهلیزی انجام می شود و یک برش عرضی در پشت دیواره واژن ایجاد می شود.

پرده بکارت را می توان با پیوند مجدد قسمت های پاره شده باقی مانده از پرده بکارت ترمیم کرد. معمولاً برای اتصال پرده بکارت شکسته از بخیه حل شونده استفاده می شود. این بخیه ها در عرض 15 تا 21 روز پس از جراحی حل می شوند.

پس از جراحی، به بیماران توصیه می شود که همیشه ناحیه مورد نظر را تمیز کرده و پمادهای تجویز شده را مرتباً استفاده کنند. همچنین رعایت بهداشت پس از جراحی و پوشیدن لباس های گشاد و تمیز برای بیمار مهم است. ماساژ واژن نباید با مواد محرک یا معطر انجام شود. همچنین سه تکنیک اصلی برای انجام این جراحی وجود دارد . این تکنیک ها عبارتند از:

بخیه پرده بکارت یک تکنیک اساسی است که از طریق آن می توان جراحی پرده بکارت را انجام داد. در طی این تکنیک، جراح پرده بکارت قهوه ای را می دوزد. بخیه ها معمولا در عرض چند روز حل می شوند، به همین دلیل است که بیماران مجبور نیستند برای برداشتن بخیه ها به کلینیک مراجعه کنند.

انجام کل فرآیند حدود 30 تا 40 دقیقه طول می کشد و بیمار می تواند به محض انجام جراحی به خانه برگردد. با توجه به اینکه بیمار از تمام دستورالعمل های بهبودی پیروی می کند، می توان طی چند هفته به بهبودی کامل دست یافت.

  • بازسازی پرده بکارت

این تکنیک اغلب زمانی انجام می شود که بافت کافی برای بخیه زدن پرده بکارت وجود نداشته باشد. در طی این روش، پرده بکارت با بافت های زنده برداشت شده از بدن بیمار بازسازی می شود. معمولاً لابیای داخلی بهترین بافت را فراهم می کند.

این جراحی را می توان به صورت سرپایی در عرض چند ساعت انجام داد. دوره نقاهت بسیار کم است و بیمار می تواند در عرض 3-4 روز به فعالیت های عادی خود ادامه دهد. با این حال، حدود 3 ماه پس از انجام جراحی باید از رابطه جنسی خودداری شود.

  • تکنیک Alloplant

این تکنیک در صورتی انجام می شود که بدن فاقد بافت هایی باشد که بتوان از آن برای بازسازی پرده بکارت استفاده کرد. در این روش از آلوپلانت که نوعی بیومتریال است برای پیوند استفاده می شود.

کل هزینه هایمنوپلاستی

هیمنوپلاستی یک جراحی ایمن و مقرون به صرفه است. هزینه جراحی سفت کردن باکره می تواند از حداقل 65000 تا 90000 INR باشد. اگر به دنبال انجام این جراحی هستید، باید آن را فقط از یک جراح پلاستیک یا متخصص زنان واجد شرایط و با تجربه دریافت کنید.

عمل هایمنوپلاستی خود را در جراحی زیبایی الهی انجام دهید

Divine Cosmetic Surgery به عنوان معتبرترین مرکز جراحی زیبایی هند شناخته می شود. تیم جراحی زیبایی الهی تحت راهنمایی و نظارت دقیق دکتر آمیت گوپتا، که یک جراح پلاستیک با بیش از 20 سال تجربه است، کار می کند.

دکتر آمیت گوپتا برای ارائه درمان هایمنوپلاستی به بیماران با میزان موفقیت استثنایی بسیار محبوب است. او از بهترین تکنولوژی استفاده می کند تا مطمئن شود که بیماران فقط بهترین نتایج ممکن را می گیرند.

بازدید : 32
چهارشنبه 15 فروردين 1403 زمان : 13:45

همه ی انسان ها در فرایند رشد خود از دوران کودکی با مشکلاتی در حوزه ژنتیک، تربیت، تجارب زندگی و مسائل اجتماعی مواجهه می­شوند که باعث شکل گیری باورها و رفتارهای ناکارآمد در فرد می شود.گاهی این باورها در ما ریشه می دواند و رشد پیدا میکند به بخش های مختلف زندگی فرد آسیب می­زند.

درنتیجه همه ی افراد نیاز دارند برای شناخت، رشد و درمان خودشان قدم بردارند تا بتوانند احساس هایی مانند؛ تنهایی، ترس، اضطراب و... را برطرف نمایند. روانشناس به دلیل اطلاعاتی که در خصوص روان انسان و مشکلات مربوط به آن دارد به صورت علمی و با راهکارهای مخصوص به افراد کمک می کند تا ضمن آگاهی از مسائل خود، آنها را حذف، کنترل یا مدیریت کند.

حیطه هایی بسیار زیادی وجود دارد که میتوانید به دلیل آگاهی به آنها و یا بهبود شرایط موجود به روانشناس مراجعه کنید از جمله:

شناسایی الگوهای مخرب و ناکار آمد افکار و احساسات.

کنار آمدن با وقایع نا خوشایند گذشته

افزایش مهارت و بهبود ارتباطات بین فردی

افسردگی، اضطراب، ترس، دوقطبی

بهبودکیفیت زندگی

یادگیری مهارت های تنظیم هیجانات

سوء مصرف مواد

وسواس فکری و رفتاری

مشاوره زوجین قبل ، حین و پس از ازدواج

انواع اختلالات شخصیت، اختلالات اشتها، اختلالات خواب و ….

انواع اختلالات جنسی

اختلالات حوزه کودکان و نوجوانان

درمان سوگ و شکست عاطفی

مشاوره پیش و پس از طلاق

مواجهه با تغییرات بزرگ در زندگی

یادگیری مهارت هایی برای پیشرفت در کار و تحصیل

و ….

بازدید : 2
سه شنبه 14 فروردين 1403 زمان : 12:26

یکدلی

همدلی یک ویژگی مهم برای یک روانشناس تربیتی است زیرا آنها باید بتوانند احساسات دیگران را درک کنند و به روشی ظریف واکنش نشان دهند. این همدلی باید دارای مرزهای مناسبی باشد که به روانشناس اجازه می‌دهد بدون در نظر گرفتن آن احساسات، با احساس شخص دیگری آشنا شود. چیزی که گاهی اوقات "شهود" نامیده می شود، اغلب مهارت های مشاهده ای خوب است که با دانش آمیخته شده است، و احساس قوی همدلی با سایر افراد در ایجاد این شهود مهم است.

مهارت های خوب گوش دادن

این یک ویژگی ضروری برای یک روانشناس تربیتی است زیرا برای ادامه تحقیقات یا درمان باید اطلاعات دقیقی داشته باشد. گوش دادن فقط شامل نشستن و شنیدن صحبت های شخص نیست، اگرچه این یکی از عناصر گوش دادن است. شنونده خوب بودن همچنین به معنای درک زبان بدن، توجه به زمانی که فرد مردد است یا در حال تقلا است و حتی قادر به شناسایی زمانی است که شخص کاملاً صادق نیست. علاوه بر این، شنوندگان خوب باید به وضوح از طریق زبان بدن، نظرات و در صورت لزوم سوالات پیگیری کنند که می شنوند و می فهمند.

مهارت های حل مسئله خوب

همانطور که اداره آمار کار اشاره می کند، داشتن مهارت حل مسئله خوب یکی دیگر از ویژگی های مهم برای همه روانشناسان است. حل مسائل اساساً جوهره کاری است که یک روانشناس تربیتی با جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات و اعمال آن در یک موقعیت انجام می دهد. مثال‌هایی از مشکلاتی که ممکن است یک روان‌شناس تربیتی حل کند شامل این است که چرا دانش‌آموز با یک مفهوم خاص یا سبک تدریس دست و پنجه نرم می‌کند، چه سطح آموزشی در مراحل رشد خاصی مناسب است یا اینکه چگونه می‌توان به دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص خدمت کرد.

اخلاقی

یک منشور اخلاقی دقیق برای یک روانشناس تربیتی ضروری است. آنها با اطلاعات محرمانه کار می کنند و تصمیماتی می گیرند که می تواند تأثیر عمیقی بر زندگی یک فرد داشته باشد. در نتیجه، مهم است که آنها به اخلاق حرفه خود و همچنین قوانین اخلاقی خود پایبند باشند و به جای آسیب رساندن به فردی که با آنها کار می کنند، تعهد کمک کنند.

خوب با بچه ها

این شاید مهم‌ترین ویژگی همه باشد، زیرا اگر روانشناس نتواند با محتمل‌ترین گروه هدف به طور مؤثر کار کند، ویژگی‌های فوق برای روانشناس آموزشی مفید نیست. کار با کودکان اساساً با کار با بزرگسالان متفاوت است و نیاز به یک روانشناس دارد که به کودکان احترام بگذارد و به آنها اجازه دهد تا حدی خودمختاری داشته باشند و در عین حال تشخیص دهد که آنها از نظر رشد در مرحله بسیار متفاوتی با بزرگسالان و سایر کودکان در سنین مختلف هستند. یک روانشناس تربیتی باید بتواند با کودکان اعتماد و ارتباط برقرار کند تا مؤثر واقع شود.

روانشناسی تربیتی یک رشته جوان اما در حال رشد در حوزه بزرگتر روانشناسی است. روانشناسان آموزشی ممکن است بر روی بهبود نمرات آزمون در مدرسه، مشاوره با دانش آموزان و والدین، یا کار با کارکنان و معلمان از جمله وظایف و تخصص ها کار کنند. با ویژگی‌های فوق، روان‌شناسان تربیتی می‌توانند به طور مؤثر در رشته خود کار کنند و نتایج را برای دانش‌آموزان در تمام سطوح تحصیلی بهبود بخشند

بازدید : 2
شنبه 11 فروردين 1403 زمان : 11:27

لابیاپلاستی یک روش جراحی است که در سال های اخیر محبوبیت قابل توجهی پیدا کرده است. این شامل اصلاح لابیا کوچک یا لابیای خارجی برای دستیابی به نتیجه زیبایی شناختی مطلوب یا کاهش ناراحتی فیزیکی است. این روش معمولاً توسط یک جراح پلاستیک واجد شرایط و متخصص در جراحی تناسلی انجام می شود.

انواع لابیاپلاستی

لابیاپلاستی یک جراحی زیبایی است که شامل تغییر شکل یا اندازه لابیا مینور یا بزرگ است. تکنیک های مختلفی برای انجام این روش وجود دارد، از جمله:

دو روش رایج جراحی برای لابیاپلاستی، تکنیک تریم و تکنیک گوه هستند.

تکنیک تریم

تکنیک تریم شامل برداشتن نواری از بافت اضافی در امتداد لبه های لبی است. این روش برای بیمارانی که بافت لبی بیش از حد یا هیپرتروفی لابیا دارند مناسب است.

تکنیک گوه

از طرف دیگر، تکنیک گوه شامل بریدن یک گوه V شکل از بافت لابیا مینور است. هدف از این روش کاهش ابعاد لابیا با حفظ شکل و فرم ذاتی آن است. تکنیک گوه اغلب به دلیل توانایی آن در حفظ خطوط طبیعی لابیا و به حداقل رساندن جای زخم ترجیح داده می شود.

کاهش هود کلیتورال

در برخی موارد، لابیاپلاستی ممکن است شامل کاهش هود کلیتورال نیز باشد. کلاهک کلیتورال چین پوستی است که کلیتوریس را می پوشاند. بافت اضافی در این ناحیه گاهی اوقات می تواند در تحریک جنسی اختلال ایجاد کند یا باعث ناراحتی شود. جراح با کاهش هود کلیتورال می تواند ظاهر زیبایی شناختی کلی اندام تناسلی خارجی را بهبود بخشد و رضایت جنسی را افزایش دهد.

کاهش جزئی لب

کاهش لابیا مینور یک هدف رایج در عمل لابیاپلاستی است. در طی این فرآیند، جراح بافت اضافی لابیا مینور را با دقت برش می دهد. ایجاد تعادل بین برداشتن بافت کافی برای دستیابی به نتیجه مطلوب و حفظ آن برای حفظ عملکرد و حساسیت مناسب ضروری است. حفظ لبه طبیعی لابیاها نیز یکی از نکات مهم در کاهش لب های کوچک است.

کاهش لابیا ماژورا

در برخی موارد، بیماران ممکن است برای رفع نگرانی در مورد لابیای بیرونی به دنبال کاهش لابیا بزرگ باشند. هدف این روش کاهش اندازه یا بهبود ظاهر لابیا بزرگ است. تکنیک‌های جراحی برای کاهش لب‌های بزرگ ممکن است شامل لیپوساکشن یا برداشتن مستقیم بافت اضافی باشد.

مزایای لابیاپلاستی

لابیاپلاستی می تواند مزایای زیادی را برای افرادی که این روش را در نظر می گیرند ارائه دهد. برخی از مزایای کلیدی عبارتند از:

بهبود ظاهر دستگاه تناسلی

لابیاپلاستی می تواند به طور قابل توجهی ظاهر زیبایی اندام تناسلی خارجی را بهبود بخشد. این روش با کاهش اندازه یا تغییر شکل لب‌های کوچک یا لب‌های بزرگ، به افراد کمک می‌کند تا ظاهری متقارن‌تر و متناسب‌تر از تناسلی داشته باشند و اعتماد به نفس و تصویر بدنشان را افزایش دهند.

افزایش راحتی در طول فعالیت های بدنی

بافت بیش از حد لب می تواند باعث ناراحتی یا درد در حین فعالیت های بدنی مانند ورزش، دوچرخه سواری یا حتی پوشیدن لباس های تنگ شود. لابیاپلاستی می تواند با کاهش اندازه لابیا و به حداقل رساندن اصطکاک یا تحریک این مشکلات را کاهش دهد.

افزایش رضایت جنسی

لابیاپلاستی همچنین می تواند تأثیر مثبتی بر رضایت جنسی داشته باشد. با برداشتن بافت اضافی، این روش می‌تواند موانع فیزیکی را که ممکن است مانع برانگیختگی جنسی یا ایجاد ناراحتی در حین مقاربت شود، برطرف کند. این بهبود در راحتی فیزیکی می تواند به یک تجربه جنسی رضایت بخش تر کمک کند.

افزایش اعتماد به نفس و تصویر بدن

بسیاری از افرادی که لابیاپلاستی را انتخاب می کنند، افزایش قابل توجهی در اعتماد به نفس و تصویر بدن پس از این عمل گزارش می دهند. احساس راحتی بیشتر با ظاهر اندام تناسلی آنها می تواند تأثیر مثبتی بر عزت نفس کلی و رفاه عاطفی داشته باشد.

بازدید : 21
سه شنبه 7 فروردين 1403 زمان : 13:18

دانش، مهارت و انطباق با پیشرفت های تکنولوژیکی. این سه بعد مهمی است که باید در هنگام انتخاب جراح ستون فقرات خود به آن توجه کنید.

اما مهم‌ترین ویژگی یک جراح زمانی است که محدودیت‌های خود را درک می‌کند و راهنمایی کافی در مورد اینکه چه زمانی برای جراحی نرود، به جای اینکه چه زمانی گزینه جراحی را انجام دهد، ارائه می‌کند.

"یک عمر طول می کشد تا یاد بگیریم، چه زمانی عمل نکنیم" - دکتر دواناند دی

جراحان ستون فقرات به طور خاص برای بیماری های مربوط به ستون فقرات، چه درمان های جراحی و چه غیر جراحی، آموزش دیده اند. اگر فکر می کنید جراح شما فقط درمان جراحی را برای کمردرد شما توصیه می کند، در اشتباهید!

90 درصد از بیماری های ستون فقرات را می توان به صورت محافظه کارانه، یعنی غیر جراحی درمان کرد. اما هر زمان که نیاز به درمان جراحی داشته باشید، مهارت‌های جراح و فن‌آوری پیشرفته بسته به شدت بیماری شما می‌تواند نتایج عالی را به شما بدهد.

همه بیماری های ستون فقرات قابل درمان نیستند. سیستم عصبی یک راه طبیعی آسیب غیرقابل برگشت دارد، به محض اینکه بیمار شود. هر زمان که جراح ستون فقرات خود را انتخاب می کنید، همیشه انتظارات و واقعیت خود را بسنجید.

مهارت ها

یک جراح ستون فقرات چیزهای زیادی در آرمنتاریوم خود دارد. چه آندوسکوپی (جراحی سوراخ سوزن)، چه جراحی کم تهاجمی (برش بسیار کوچک)، تا اصلاح ناهنجاری (اصلاح ستون فقرات). برخی از شرایط نیاز به برش بزرگ، جراحی باز دارند، در حالی که برخی ممکن است اصلاً نیازی به جراحی نداشته باشند.

یک جراح ستون فقرات بسیار ماهر این توانایی را دارد که رویکرد، تکنیک ها و مراقبت های لازم را برای شرایط شما انتخاب کند.

به پیشرفت فناوری تلفن های هوشمند خود از سال 2010 تا 2020 فکر کنید. فوق العاده است، درست است!

به طور مشابه، فناوری پزشکی به دلیل محدودیت های مختلف اقتصادی و اجتماعی، بسیار فراتر از حد فعلی آن پیشرفت کرده است. درباره پیشرفت‌های اخیر در بخش فناوری ما بخوانید تا درباره پیشرفت‌های واقعی بیشتر بدانید.

دانش

جراح ستون فقرات شما باید با روندهای فعلی در تحقیقات پزشکی به روز شود. یک راه خوب برای به روز ماندن برای آنها خواندن نشریات جدید، شرکت در کنفرانس ها، خواندن مقالات علمی، به اشتراک گذاری انتشارات خود با جهان و بسیاری موارد دیگر است.

شما باید یک جراح ستون فقرات را با بررسی علایق تحقیقاتی او انتخاب کنید. تحقیق و توسعه پایه و اساس مراقبت از ستون فقرات پیشرفته است.

در وب سایت ما مشترک شوید تا در مورد مراقبت از ستون فقرات به روز بمانید.

بازدید : 4
شنبه 26 اسفند 1402 زمان : 11:19

جدول زمانی بهبودی زیر پس از ریکاوری لابیاپلاستی باید به شما ایده خوبی از آنچه در روزها و هفته های بعد از عمل لابیاپلاستی انتظار داشته باشید ارائه دهد.

بلافاصله پس از جراحی لابیا

پس از اتمام عمل لابیاپلاستی، شما زمانی را در مجموعه ریکاوری اختصاصی ما سپری خواهید کرد. شما نباید درد یا ناراحتی قابل توجهی احساس کنید زیرا بی حس کننده موضعی تزریق شده در حین جراحی همچنان کار می کند. هنگامی که دستورالعمل های بعد از عمل برای شما توضیح داده شد، می توانید از طریق ماشین یا تاکسی به خانه بروید. اگر بیهوشی عمومی داشتید، ممکن است همچنان از اثرات داروی بیهوشی خواب‌آلود باشید. بنابراین باید یک اسکورت بزرگسال مسئول داشته باشید تا شما را به خانه برساند و حداقل 24 ساعت اول بعد از عمل لابیا در کنار شما بماند.

3 روز اول بعد از لابیاپلاستی

اکثر زنان ممکن است در چند روز اول پس از جراحی، ناراحتی خفیف، کبودی، تورم و خارش را تجربه کنند. اگرچه دوره اولیه پس از جراحی می تواند چالش برانگیز باشد، اما این علائم تا پایان هفته اول به خودی خود برطرف می شوند. مسکن های بدون نسخه می توانند به تسکین هر گونه درد پس از لابیاپلاستی کمک کنند. تورم لابیاپلاستی شایع است و به دلیل خون رسانی خوب به بافت لابیا است. تورم یک پاسخ طبیعی به جراحی لابیا است و بخشی از روند بهبود طبیعی است. برای کمک به کنترل کبودی و تورم می توان از بسته های سرد روی ناحیه جراحی استفاده کرد. پس از جراحی، خونریزی جزئی نسبتاً شایع است و با استفاده از پدهای جاذب روی محل جراحی کنترل می شود. اگر خونریزی قابل توجه یا ترشح غیر معمول را تجربه کردید باید فوراً با جراح خود تماس بگیرید. اینها ممکن است ویژگی های یک عارضه بالقوه پس از لابیاپلاستی باشد.

هفته اول بعد از لابیاپلاستی

در پایان هفته اول پس از جراحی لابیاپلاستی، اکثر زنان متوجه بهبود علائم درد و تورم خواهند شد. بعد از هفته اول نباید به مسکن نیاز داشت. کبودی، تورم و خارش مدت بیشتری طول می کشد تا برطرف شود زیرا برش ها هنوز به طور کامل بهبود نیافته اند. خارش قابل توجهی که بدتر می شود ممکن است نشان دهنده عفونت قارچی یا باکتریایی باشد و باید توسط جراح شما فورا مورد ارزیابی قرار گیرد. خارش بیش از حد پس از لابیاپلاستی نیز ممکن است به واکنش آلرژیک به داروهای تجویز شده مرتبط باشد.

توصیه می کنیم یک هفته بعد از لابیاپلاستی مرخصی بگیرید. شما باید در این دوره راحت باشید و محل جراحی را تا حد امکان تمیز و خشک نگه دارید تا خطر عوارض زخم به حداقل برسد.

2-4 هفته پس از لابیاپلاستی

پس از دو هفته، اکثر تورم و خارش باید از بین می رفت. بسیاری از زنان اکنون می توانند نتایج جراحی لابیاپلاستی را ببینند، اگرچه ممکن است برش ها هنوز به طور کامل بهبود نیافته باشند. جراحان ما از بخیه های قابل حل برای بستن برش های لابیاپلاستی استفاده می کنند و تقریباً چهار هفته پس از جراحی باید به طور کامل بهبود یابند.

جراح شما ممکن است به شما اجازه دهد تا چهار هفته پس از لابیاپلاستی، اشکال خاصی از ورزش را انجام دهید. برای جلوگیری از فشار بیش از حد بر روی خطوط برش باید از بسیاری از اشکال ورزش شدید اجتناب شود. این شامل فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری یا اسب سواری می شود. حداقل تا هشت هفته پس از لابیاپلاستی باید از رابطه جنسی اجتناب شود.

شش هفته بعد از لابیاپلاستی

پس از شش هفته، اکثر بیماران دوره نقاهت لابیاپلاستی را کامل خواهند کرد. همه فعالیت ها را می توان جدا از رابطه جنسی انجام داد که باید تا هشت هفته به تعویق افتاد. پس از گذشت هشت هفته پس از جراحی لابیاپلاستی، اسکارهای لابیاپلاستی باید به اندازه کافی قوی باشند تا در طول ورزش و مقاربت جنسی مقاومت کنند. اسکارهای لابیاپلاستی بین سه تا شش ماه طول می کشد تا به طور کامل بالغ شوند. اگرچه ممکن است در ابتدا به صورت یک خط قرمز برجسته ظاهر شوند، اما به تدریج صاف می شوند و یک خط سفید کم رنگ را تشکیل می دهند.

تعداد صفحات : 0

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 175
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 1
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 1
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 9
  • بازدید ماه : 51
  • بازدید سال : 642
  • بازدید کلی : 1670
  • <
    پیوندهای روزانه
    آرشیو
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    لینک های ویژه